zaczynać od czegoś

См. также в других словарях:

• zaczynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaczynaćam, zaczynaća, zaczynaćają, zaczynaćany {{/stl 8}}– zacząć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zaczynaćcznę, zaczynaćcznie, zaczynaćcznij, zaczynaćczął, zaczynaćczęli, zaczynaćczęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przepraszać się – przeprosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} godzić się ze sobą, jednać się, wybaczać sobie wzajemnie urazy i winy; przepraszać wzajemnie jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kłótni długo się przepraszali. Przeprosić się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wchodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wchodzićdzę, wchodzićdzi, wchodź {{/stl 8}}– wejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, wejdę, wejdzie, wejdź, wszedł, weszła, weszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, przemieszczając …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• ruszać — ndk I, ruszaćam, ruszaćasz, ruszaćają, ruszaćaj, ruszaćał, ruszaćany ruszyć dk VIb, ruszaćszę, ruszaćszysz, rusz, ruszaćszył, ruszaćszony 1. «zaczynać się posuwać w jakimś kierunku; zaczynać iść, jechać dokądś; wyruszać» Konie ruszyły kłusem.… …   Słownik języka polskiego

• zacząć — dk Xc, zacząćcznę, zacząćczniesz, zacząćcznij, zacząćczął, zacząćczęła, zacząćczęli, zacząćczęty, zacząćcząwszy zaczynać ndk I, zacząćam, zacząćasz, zacząćają, zacząćaj, zacząćał, zacząćany 1. «przystąpić do działania, wykonać pierwszą,… …   Słownik języka polskiego

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego